تحلیل منافع روسیه در منطقۀ قفقاز (مطالعۀ موردی: بحران قره‌باغ)

روسیه در پی بازیافتن جایگاه از دست‌رفتۀ خود در نظام بین‌الملل است. از دید کرملین ظهور روسیه در نظام بین‌الملل، شکل‌گیری یکی از قطب‌های این نظام حول محور روسیه و ایجاد موازنۀ راهبردی در برابر غرب نیازمند گسترش نفوذ روسیه در حوزۀ خارج نزدیک و سرانجام ایجاد ساختارها و ترتیبات منطقه‌ای با رهبری این کشور است. بنابراین روسیه حضور نهادهای غربی در جمهوری‌های جداشده از اتحاد  شوروی را تهدیدی برای امنیت و منافع ملی خود تصور می‌کند. نوشتار حاضر با هدف بررسی روش‌های سیاست خارجی روسیه در منطقۀ قفقاز و در رابطه با بحران قره‌باغ نوشته شده است. در اینجا این پرسش مطرح است که رویکرد سیاست خارجی روسیه در برابر بحران قره‌باغ چیست و دلیل‌های به‌کارگرفتن چنین رویکردی کدامند؟ در پاسخ به آن، این فرضیه مطرح شده است که روسیه بنا به‌دلایل سیاسی، نظامی و اقتصادی در پی تداوم وضع موجود در بحران قره‌باغ است. بر اساس یافته‌های نوشتار، طرف‌های درگیر در مناقشۀ قره‌باغ بر این موضوع واقفند که رضایت مسکو شرط لازم برای رسیدن به هرگونه توافق سیاسی مطلوب است. در نتیجه برای جلب رضایت کرملین مجبور هستند تا سیاست‌های کلان خود را با منافع کرملین در منطقه هماهنگ کنند یا اینکه دست‌کم رویکرد سیاست خارجی‌شان با منافع و هدف‌های روسیه در اوراسیا در تضاد نباشد. در این نوشتار تلاش شده است به روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از چارچوب نظری ژئوپلیتیک، رویکرد سیاست خارجی روسیه در رابطه با بحران قره‌باغ بررسی شود.